De verpleegkundige speelt een cruciale rol in het monitoren van de gezondheid en het welzijn van de patiënt. Voeding speelt hierbij een belangrijke rol, vooral bij risicogroepen zoals ouderen. De SNAQ-score is een handig instrument dat verpleegkundigen, verzorgenden en voedingsassistentes kunnen gebruiken om de voedingsstatus van patiënten te beoordelen en eventuele risico’s te identificeren. In dit artikel zullen we de SNAQ-score nader bekijken, inclusief de berekening en het specifieke gebruik van de SNAQ 65+.

Wat is de SNAQ-score?

De SNAQ-score, wat staat voor Short Nutritional Assessment Questionnaire, is een screeningsinstrument dat is ontwikkeld om de voedingsstatus van patiënten snel en eenvoudig te beoordelen. Het is ontworpen om voedingsrisico’s te identificeren, zoals ondervoeding of risico op ondervoeding. De SNAQ-score bestaat uit een aantal vragen die betrekking hebben op de voedingsinname, het gewichtsverlies en de eetlust van de patiënt. Per werkveld of zorgsector kan de scorelijst er iets anders uitzien.

Hoe bereken je de SNAQ-score?

Het berekenen van de SNAQ-score is eenvoudig en kan snel worden uitgevoerd. De score bestaat uit vier vragen, waarbij elke vraag een bepaald aantal punten waard is. Hier zijn de vragen en punten:

  1. Heeft de patiënt in de afgelopen drie maanden onbedoeld gewichtsverlies ervaren?
    • Ja: 1 punt
    • Nee: 0 punten
  2. Heeft de patiënt in de afgelopen drie maanden verminderde eetlust gehad?
    • Ja: 1 punt
    • Nee: 0 punten
  3. Heeft de patiënt in de afgelopen drie maanden meer dan drie dagen per week minder dan de helft van de maaltijden opgegeten?
    • Ja: 1 punt
    • Nee: 0 punten
  4. Heeft de patiënt in de afgelopen drie maanden een verhoogde voedingsbehoefte gehad vanwege ziekte, letsel of stress?
    • Ja: 1 punt
    • Nee: 0 punten

De totale SNAQ-score varieert van 0 tot 4 punten, waarbij een hogere score wijst op een groter risico op ondervoeding.

Bij een andere variant van de SNAQ score is de vragenlijst als volgt:

  1. Is de patiënt onbedoeld afgevallen?
    Meer dan 6 kilo in de afgelopen 6 maanden: 3 punten
    Meer dan 3 kilo in de afgelopen 3 maanden: 2 punten
  2. Had de patiënt de afgelopen maand een verminderde eetlust?
    Ja: 1 punt
    Nee: 0 punten
  3. Heeft de patiënt de afgelopen maand drinkvoeding of sondevoeding gebruikt?
    Ja: 1 punt
    Nee: 0 punten

Bij 1 punten: geen actie.
Bij 2 punten: 2 keer per dag een tussenmaaltijd
Bij 3 punten: 2 keer per dag een tussenmaaltijd en behandeling van een diëtist

voeding

Wat is de SNAQ 65+?

De SNAQ 65+ is een specifieke variant van de SNAQ-score die is aangepast voor oudere patiënten. Het is belangrijk om de voedingsstatus van oudere patiënten zorgvuldig te beoordelen, omdat zij een verhoogd risico op ondervoeding hebben. De SNAQ 65+ voegt een extra vraag toe aan de oorspronkelijke SNAQ-score:

  1. Heeft de patiënt in de afgelopen drie maanden zelf gerapporteerd dat hij/zij onbedoeld gewichtsverlies heeft ervaren?
    • Ja: 1 punt
    • Nee: 0 punten

Met de toevoeging van deze extra vraag kunnen verpleegkundigen een nog nauwkeurigere beoordeling maken van de voedingsstatus van oudere patiënten.

De SNAQ-score is een waardevol instrument voor verpleegkundigen om de voedingsstatus van patiënten te beoordelen en voedingsrisico’s te identificeren. Door eenvoudige vragen te stellen en de scores te berekenen, kunnen verpleegkundigen snel inzicht krijgen in de voedingsbehoeften van hun patiënten. Door de SNAQ-score toe te passen, kunnen verpleegkundigen tijdig interventies implementeren en de gezondheid en het welzijn van hun patiënten bevorderen.

Wat zijn de symptomen van ondervoeding?

De symptomen van ondervoeding kunnen variëren, maar enkele veelvoorkomende tekenen zijn gewichtsverlies, vermoeidheid, zwakte, verlies van spiermassa, verminderde weerstand tegen infecties, bleke of droge huid, broze nagels en haarverlies. Daarnaast kunnen veranderingen in eetlust, problemen met slikken en vertraagde wondgenezing ook indicatoren zijn van ondervoeding.

Eiwitbehoefte bij patiënten met ondervoeding

Bij patiënten met ziektegerelateerde ondervoeding is de behoefte aan eiwitten anderhalf keer hoger dan de aanbevolen hoeveelheid voor gezonde individuen. De eiwitbehoefte voor patiënten met ondervoeding is vastgesteld op 1,2-1,5 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht. In vergelijking, bij gezonde individuen is de behoefte 0,8 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht.