We maken soms de meest ongepaste grappen op de gekste momenten.
Tijdens een reanimatie die bijna comisch chaotisch verloopt. Na een telefoontje waarbij drie mensen elkaar verkeerd begrepen. Of als de printer voor de vierde keer ‘papierstoring’ roept en iedereen alleen nog maar kan gillen van frustratie.
Buitenstaanders zouden soms raar opkijken.
Maar in ons team weten we: humor is geen gebrek aan respect. Het is overleven.
Het is de manier waarop we omgaan met spanning, verdriet en uitputting. Een flauwe opmerking kan de lucht eruit halen als de kamer vol spanning hangt.
Een grapje over onze eigen onhandigheid maakt ruimte om te ademen.
Soms is het subtiel: een opgetrokken wenkbrauw achter een patiënt. Soms schateren we bijna ongepast hard bij de koffiemachine.
Laatst hadden we op een ontzettend drukke dag een patiënt die vroeg:
“Hebben jullie hier ook lol, of is het altijd zo serieus?”
En voordat ik kon nadenken zei ik:
“We hebben hier de beste stand-up comedy van het ziekenhuis. Alleen de koffie is slecht.”
Hij lachte. En wij lachten ook.
En heel even voelde alles weer licht genoeg om door te gaan.
Misschien is dat wel de kracht van ons vak. Niet dat we altijd sterk zijn.
Maar dat we samen leren om het leven, zelfs op de zwaarste dagen, licht te houden.
Seraya (38) is verpleegkundige in een perifeer ziekenhuis. In haar persoonlijke en nuchtere columns deelt ze elke 2 weken momenten van ontroering, herkenning en humor uit het zorgleven.
