De onderhandelingen voor de cao Ziekenhuizen 2025 verlopen stroef. Al maandenlang proberen vakbonden en de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) tot een nieuwe cao voor ziekenhuispersoneel te komen, maar tot nu toe zonder resultaat. Geen akkoord, wel veel onrust. Ondertussen groeit bij verpleegkundigen en zorgmedewerkers de vraag: hoe lang moeten we nog wachten? En zijn acties onvermijdelijk?
Wat speelt er?
De cao Ziekenhuizen geldt voor zo’n 200.000 medewerkers, waaronder veel verpleegkundigen en verzorgenden. De vakbonden eisen een stevige loonstijging, kortere werkweken en betere afspraken over werkdruk en roosters. De NVZ heeft een tegenbod gedaan, maar dit is voor de vakbonden onvoldoende. Volgens de NVZ is er simpelweg niet genoeg financiële ruimte om aan alle eisen tegemoet te komen, mede door de stijgende kosten in de zorg.
Een belangrijke stap was het ultimatum dat de vakbonden recent hebben gesteld: voldoe aan onze eisen, of er volgen acties. De NVZ reageerde echter met een uitnodiging om weer om tafel te gaan. Geen harde ‘nee’, maar ook zeker geen ‘ja’. Resultaat: een patstelling.
Wat vinden verpleegkundigen ervan?
Volgens een recente poll op Nursing.nl is de onvrede onder verpleegkundigen groot. Veel ziekenhuispersoneel ziet acties rondom de cao-onderhandelingen als onvermijdelijk. Roosters die niet rondkomen, een hoge werkdruk en weinig financiële waardering maken dat veel collega’s zich niet serieus genomen voelen.
Vakbonden dreigen daarom met acties zoals stiptheidsacties, zondagsdiensten of stakingen als er geen doorbraak komt. De vraag is nu: komt er alsnog snel een akkoord voor de cao ziekenhuizen, of volgen er harde acties?
Wat betekent dit voor jou als verpleegkundige?
Zolang er geen akkoord is over de cao Ziekenhuizen 2025, blijft de huidige cao geldig. Dit betekent:
De huidige cao blijft voorlopig van kracht.
De kans op stakingen of andere acties neemt toe, afhankelijk van het verloop van de gesprekken.
Werkgevers en bonden blijven met elkaar in gesprek, maar het tempo ligt laag.
En nu?
De komende weken zijn cruciaal. Blijven beide partijen vastzitten in hun standpunten, dan lijkt actievoeren haast onvermijdelijk. Of het nu gaat om stiptheidsacties, zondagsdiensten of grotere stakingen: als zorgprofessional zal je hierin een stem moeten laten horen.
Wat vind jij? Is het tijd om in actie te komen voor betere arbeidsvoorwaarden, of geloof je nog in overleg?